Bir Deliden Yar/ına Yazılmış Şiir

farkındayım
farzımahal düşünlere yok yazılırken soluğum
aslında yaşamıyorum
korkuyorum kaçıyorum
mutluluk kelimelerden öte değil
hayat kıvancım eksik biliyorum
yaşama, bıçağı alınmış kasap gibi bakıyorum
hayattan korkan çok uyurmuş ya
işte açık gözlerle kendimi uyutuyorum
önümde çoktan seçmeli bir gelecek
binlerce odalı bir düş değil benim istediğim
yarına açılan o tek odalı huzurun kapısını arıyorum...!





şahlanıyorum arada
şimşekler çakıyor alnımda doludizgin
arada susuyorum ki; poyraza karşı izmir!
kısmete yürüyen gelinler biniyor arada sırtıma
beyazı gözümü alıyor almasına da
ben hiç ağlamasın istiyorum ama...!



duyabiliyor musun?
susarken konuşuyorum aslında
zor zamanlar korkutuyor beni
kor alevler söner belki bir gün
belki ay ışığına mahkum olur kınalı yapıncak...!



üşüyecek belki yorulacak
gittikçe uzaklaşır ya her başlangıç!
kolay değil farkındayım
hatta zor
hiç bir çekincesi olmadan rest çekmek hayata
ve vurgun yemiş dalgıç gibi küsmeden maviye
kazıdığın gönül ağacında kayboldukça adın
işte;
yerinde nar gibi çoğalmak
yerinde çetin ceviz
ama her şartta
yarının çorbasına yine gülerek bayat ekmek doğramak
elbiseler yıpransa da
ne düşler
ne de sevgi hiç ama hiç azalmayacak...!



mesela;
bir soda denizi kadar uçucu hırslar
hep öpüp okşayacak değil ya alnından kayayı
arada ısıracak hatta dövecek de kıyısını dalgalar
eh arada sinekler de girecek içeri elbet
ama;
işte ufakları görmeden büyük yaşamak olmalı
ve
Bihter'siz Aşka olmalı niyet ve vaki memnuniyet...!



sadede mukabil yaşayacağız yüksek bir rahlede
ay vakti yürüyeceğiz mesela el ele
karanlıktan hiç korkmadan
gıpta edecek görenler
yere inmeyecek evet başımız
ama çok da yükseklere bakmayacağız
aklımızın yaprağına yazılacak en başından
elbet bir kış vakti bizde öpeceğiz o toprağı dudağından...!






ToprağınSesi