Bir Eylül Sabahı Gitti
Hayat kurallarını çoktan koymuştu doğduğunda.
İçindeki göz ışığına aldırmadan.
Yitip gitmişti.. kalabalıklarda.
Sıradanlıkla perdelemişti yüzünü.
Acısını sarmalayıp, gülümsemişti..
Tanrı'ya yalvarmış, ağlamıştı.
Dostlar arasında yalnız kalmıştı.
Sevgili perçinlemişti pencerelerini.
Gidecek yer yoktu.
Hapsolmuştu içine.
Ağardı sonbaharında.
Perdeleri küf tuttu
Açmadı.
Bir eylül sabahı
Toprağını toprağa kattı.
Gitti.
İçindeki göz ışığıyla.
Bir yaprak ağacın bağrından
Koptu.
Çığlığın rüzgarında savruldu.
Bir pencere kenarına düştü.
Kimse görmedi.
İçindeki göz ışığıyla. Bir yaprak ağacın bağrından Koptu. Çığlığın rüzgarında savruldu. Bir pencere kenarına düştü. Kimse görmedi. MÜKEMMELDİ YÜREĞİNE SAĞLIK DOST
Güzel demek yetmez olağan üstüydü şiirin gülcan hanım👍👍👍😎
😙😙😙😙😙 dünya kocaman bir ağaç insanlar o ağaçta birer yaprak kimi daha filizken düşer toprağa kimi yeşil iken kimi de sararıp solduğunda düşer tebrikler duygulandırdın beni
Açmadı. Bir eylül sabahı Toprağını toprağa kattı. Gitti. İçindeki göz ışığıyla. Bir yaprak ağacın bağrından Koptu. Çığlığın rüzgarında savruldu. Bir pencere kenarına düştü. Kimse görmedi. MÜKEMMELDİ DUYGULAR YÜREĞİNE SAĞLIK DOST
Ya çok güzel şiir..Kutladım efendim.Selam,saygı...