Bir Gece Dayanırım Kapına

Yine sana kaldım
Yorgun bir baharın ardından
Sana kaldım geçmiş heveslerim
Ve kırık umutlarımla

Sancılarımın baş harfiydin sen
Hasretimin yüklemi
Duygularımın öznesiydin
Dolaysız tümleciydin hayatımın
Başlığı konulmamış bir kompozisyonun
Gelişme bölümüydün

Gittin
Bir anlatım bozukluğu gibi
Kaldım ardında

Yokluğunda zehir zemberek geçiyor günlerim
Gölgen düşüyor karanlığıma
Seni duyduğum an rüzgâr sesinde
Bir yaprak gibi savruluyorum
Hayalin sokulur yalnızlığıma
Dağılıyor düşüncelerim

Yokluğunda
Mutsuzluğuma ortak olur umutsuzluğum
Dostum olur
Hiç olma vaktim gelir
Hayaline tutunurum

Hatalarımı biliyorum
Haylazlıklarımı da
Sana karşı hoyrat davranışlarımın
Savunulur tarafı yok
Biliyorum
Say say bitmez yanlışlarımın
Affı yok

Aynı zamanda
Hiç kimsenin
Sana olan aşkıma
Lafı yok

Bir gece dayanırım kapına
Üstümde bir ömrün yorgunluğu
Hatalarım ve yanlışlarımla kabul et beni
Seni seviyorum tek doğrum bu

23.05.1999