Bir Gün Bir An Ne Zaman
bir gün, bir an
ne zaman
özgür olur insan
nasıl özgür olur
kocaman cümlelerle anlatıp aşkı
minik, minnacık severken
bir gün, bir an
ne zaman
özgür olur insan
nasıl özgür olur
ölüme o kadar yakın
yaşamın uzağında kalırken
bugünü, bu anı yaşamadan
yarının üzerine hayal kurup
düşleri düşünce, oturup ağlarken
bir gün, bir an
ne zaman
özgür olur insan
nasıl özgür olur
elinde hançer
eski yaralarını yolarken
acıdan çatlayana dek
kanayıp dururken
bir gün, bir an
ne zaman
özgür olur insan
nasıl özgür olur
tene dokunmak, ibadet ama
sevişmekten korkarken
öpüşmek çoğalmak ama
dudaklardan çıkan cümlelerle azalırken
bir gün, bir an
ne zaman
özgür olur insan
nasıl özgür olur
güvenmek varken
kardeşe
karşı konulmaz
sevginin gücüne
sevmek varken
canlı adına ne varsa
nasıl özgür olur insan
nefretten boğulurken
bir gün, bir an
ne zaman
özgür olur insan
nasıl özgür olur
terkedilmiş
kimsesiz sokaklarda
ıslığı çalınmış dudaklarla
gözlerde, ölümün soğukluğu
içleri, karanlığa mahkum
acizlikten yıkılırken
bir gün, bir an
ne zaman
özgür olur insan
nasıl
nasıl özgür olur
az yıkanıp
çok kirlenirken......
Günden güne kirlendiğimiz aşıkar......ama kirlenen ruhumuzu yıkamak için var gücümüzle yazmıyormuyuz şiirler......temizlenen ruhumuza katkısı için şiire ve şairine teşekkürler...
Şair, özgürlüğü erteleyen ve kısıtlayan çelişkilerden yakınmaktadır.
Nedenleri saptanmakla birlikte, giderilmesi ve uyumu zamana bağlanmıştır.
Toplumsal özgürlükle bireysel özgürlük kısmen farklı görülebilir/sağlanabilir.
Duygusal olduğu kadar da düşündürücü.
Kutluyorum.
.. akılları zorlayıcı ve sarsıcı bildiğimizi sandığımıza yaklaştıran umut barındırarak korkutan dizelerdi ellerimden kaydığını hissettirdi özgürlüğü güzel şiiriniz teşekkürler nilgün hanım...
Çok beğendim, harika dizelerdi... Kalemine sağlık Nilgün👧👍
Harika şiir...Yürekten kutladım.Selam,saygı...