Bir Günah Çıkartma Seansı

Çocuk ....
Su ...
İnsan...
Hayat...
Cümlesi , başka bir anakarada ,
Cümlesi , başka bir dünyada.

Biz ; diğer dünyanin çocukları ,
Minicik ellerle bir buket derleyip ,
Biraz umut , biraz çocukluk ,
Biraz insanlık
Getireceğiz sana ...
Söylesene , kaç nota ile ulaşılır Afrika' ya
Sol anahtarı açar mı küskün bulutların kapılarını sana?

Tanrı mutluluk dağıtmak için kimlik sormaz .
Karne istemez açlık kuyruklarında .
Teninin karasından yüksünmez .
Teninin rengine göre sınıflandırmaz seni ,
Suçlama !
Adalet dağıtmayı , insan üsteleneli beri
Hüküm giydi Afrika .

Kulak ver , uzağında değilim .
Bak senin için çalıyor bu gece kemanım .
Daha acemi ,
Daha pek minik parmaklarım .
Olur ya , belki yanliş notayı titretir ellerim ,
Bakma kusuruma Somali ,
Ben de senden büyük değilim...


Bir pirinç tanesi olayım tabağında ,
Bir damla su avucunda .
Çelimsiz yağmur bulutu çorak topraklarına .



Evet ,
Belki umut ,
Belki meyve agaclari ,
Bereketli yagmurlar ,
Bebeklerine gülümseyen anneler uzakta ...

İnan ki
Yitirmemen gereken tek şey inancın.
Balta girmemiş ormanlar da var ,
Dallarında bereket asılı.
Ve bil ki ;
Oralarda , başka dünyalar olduğundan habersiz insanlar var.
Onlar bilmiyor diye , senin varlığın ,
Varlığının içindeki yokluğun inkar edilir mi ?
Senin hic görmediğin , Tanrı'nı inkarın gibi.

Biz Tanrı'nın çocukları ,
Tanrı'nın büyüklerine baş kaldırdık.
Paylaşamadıkları dünya malını ,
Yağmaladık .
Günahtır demedik .
Günahın bedelinin peşindeydik...
Biz ; evrenin bir köşesinde Köroğlu ,
Diger köşesinde Robin Hood destanlari okuduk.
Nacizane , insan olduk...

Ve Tanrı bize yetki verdi .
Nota nota , melodi melodi , yürek yürek ,
Afrika'ya yağın dedi...
Sana ulaşan bu melodiler ,
Günahlarımızın bedeli...



İçinde kızımın da bulunduğu , otuzbeş çocuğun Unicef yararına verdikleri konser sonrası iz düşümleri ...
Bazen bir kaç nota yetiyor, bir damla yaşa mendil olmaya ...