Bir Günahın Şahitleri
Gecenin sıcak kollarındayız.
Bellek tuttuğumuz çınar üstümüze sırdaş.
Aşkın susamışlığına aceleyiz,
Her yanımız titrek yay.
Sen sunarken yasak elmayı,
Hesapsız sorgulara aldırmadan,
Şahidimiz oldu ay.
Şimdi sır kardeşliği sırası.
Adımız gövdende kolye olan çınar,
Ser yapraklarını günahlarımız üstüne.
Ne rüzgar ile duyur uzaklara,
Ne de fısılda,
Altında nefeslenen insanlara.
Aşk körü gözlerimize,
Mehtabını sunan ay.
Ne gördüklerini anlat güneşe,
Ne de götür,
Battığın yere.
Sadece sende kalsın.
Öylesine.
Gelin;
Bütün yaşanmışları gömelim,
Şu çınarın gölgesine.
Üstat ! Yine dokumuşsun halıyı Bu kez Çınar gölgesinde
Atkısı Yaşam ... Çözgüsü Ölüm...
Gömme be Üstat ! Şahit yazmasınlar beni..............
Böyledir şair çınara sus der kendi açık eder :) Harikaydı.
ne varsa....öyle mi? olur:)
sevgiyle👍👍👍
Çınar ve ay,görgü tanıklarıymış. Onlardan duymadık zaten.
Sırrını saklayamamış şair. Artık,okurların tümü bilgi tanıklarıdır.
Güzel bir anlatım. Kutluyorum.