Bir Intihar Anatomisi (4)

Yinelemelerde çıkılamayan taşlıklar
Çığlıklarda büyüyen kangren
Sessiz bir intihara gebedir çoktan
İtibarı hayatın
Son nefeste çekilirken hası acının
Zifiri karanlıkla kesişir
Çıkılan en kestirme yolda
Gömüde atılan çiçeklerin halkaları
Sulardan koşup gelir son defa
Tınısıyla yayılırlar
Ruhun ateşinde


//Kendi parmaklarımızla açılır
Yıllara meydan dayağı çeken tokmazsız kapı//



ekim 2009