Bir Kibrit Sönmesi

Bir sigara çıkardım...
Cebimdeki sigara paketinden...
Efkâr basmadığı halde...
Çaktım kibriti, yaktım sigaramı...
Kibriti izledim herhaliyle...
Ayrılık, bir kibrit sönmesi kadar kolay değilmiş...
Anladım...
Kibriti bir çakarsın,
Ateşiyle coşar...
Bir müddet sonrada yine ateşinden ayrılır...

Ben halen, bu içimdeki ayrılık hasretinden ayrılamadım...
İçimdeki yanan kor ateş, daha sönmedi,
Sigaramın arkasından, birini daha ekledim...
Şimdide nedense efkâr bastı birden bire...
Kibriti çaktım, yaktım sigaramı...
İzledim kibritin sönmesini,
İstemesemde, aklıma ayrılık geldi,
Sonra bir kibrit daha çaktım ve izledim, izledim, izledim...
Yine ayrıldı kibrit ateşinden,
Sonra birdaha çaktım...
İzledim, izledim, izledim...
İzledim kibrit sönmesini...

05.09.1995,