Bir Selam Gölgesinde Bir Nefes

bir kenar mahallenin çıkmaz sokağında
kayıp selamın yorgun hancısıyım
ne tükenen ömre gücendim
ne de demi toprak kokan gerçeğe

biliyorum
buğulu bakışlara şahittir aynalar her geceye söylediğim vedalar gibi

ben küsmedim ki
bu şehir susa düştü köhne penceremde

ah eskimişliğimin ağıtı değil bu şikayet
öyle merhametde değil dilendiğim.
bir kelam gölgesinde bir nefes

biliyorum
ferine karanlık dokunan bakışlara sakladım
varlığınızda ki yokluğunuzu
bütün sonralarda düştüm yalnızlığa

uğraksız diyar gibiyim
gelinmek ırak
gidilmek adımdan yakın