Bir Sessizlik Var Sanki Ortada...Sensizlik...

İçimdeki çocuk gülüyor bana
Büyüdün diye...
Gülme öyle fütursuzca
Bakma değişmedim
Sadece
Biraz mantıkla... acaba !...
Mantıkla bakıyorum hayata

Sitemli gözlerle

Bakma
Dokunuyor bana
Bakma öyle yorgun yorgun
Ben değişmedim

Akrebi hala sen hayatın

Yelkovanı ben

Biraz görmüş geçirmişler gibi...

Yavaş yavaş dingin o da beklemede

İnan ki hiç değişmedim
Bıraktığın gibi yine aynı
Hissizliği öğrenemedim hala
Bir fazlasıyla inciniyorum şimdi
Bir sessizlik var sanki ortada... sensizlik...

İçimdeki çocuğu yokluyorum... hayatta
Yine mi masumca bakıyor... gözlerinde ümitle
Yok kaybetmemişim
Aldığım yaralarla
Sadece bendeki üşüme...
Issız sokaklarla yanlızlığımla

İnan kapatmadım penceremi üşüsemde...
Bir şey değişmedi yine hala...

Sana takılı kaldı yelkovan
Issız vadilerde...

Soğuk duvarlardan bana bakıyorsun
Solgun bakışlarla

Gözlerimi yine kaçıramıyorum gözlerinden
Bakıyorsun derinden derinden...

Gün gün sanki eriyorsun!...


Yoksa !..

Yoksa beklerken çocukça

Ben miyim ?

Solan yavaşça

07 06 2010