Biraz Mola!
Yorgunum...
Belki de kırgın?
Anlatmaya mecalim yok duygularımı,
Ya da anlamaya...
Çok mu yaşadım?
Ya da;az yaşayıp, çok mu yaşlandım?
Zamanı mı çabuk tükettim,
Yoksa zaman mı beni?
Oysa ne de çok severdim;
Yılların çabuk geçmesini,
Şaçımda akların belirginleşmesini.
Yolun yarısıymış,
Sonuymuş,
Ne farkederdi ki!
Şimdi ise omuzlarım yorgun,
Gözlerim solgun,
Yüreğim durgun...
Artık gücüm yok tutunmaya,
Hayata dört elle sarılmaya.
İstediğim sadece biraz mola....
(Sonra koşarız yine dört nala!)
Canımsın çok hoştu final malesef dimi...mola .....nefeste almaklazım şu hayatta başımızı bir göğe kaldırıp bakmalıyız hayata...sevgimdesin
O molaya kimlerin ihtiyacı yokki ama molasız tek yolculuk bu yaptığımız...
Kutlarım harikaydı.