Biten Dostluğa

Güne şevksiz başlarken, dostun adını andım
Vefasız çıkan dostum kondu nankör tahtına
Yokumu var ederek kötü gününde candım
Ahdına kalem kırdı yansın şimdi bahtına
Onun minnetsiz ruhu bozdu benim tadımı
Yılana mı sarılsam kalp dosta susadımı


Mükemmeldi gözümde, emin biri demiştim
Battı vefa gemisi daha yola çıkmadan
Âhirde de dost derken yine tokat yemiştim
Dünyamı yıkıp gitti ardına hiç bakmadan
Nimeti inkar etti anmaz oldu adımı
Yılana mı sarılsam kalp dosta susadımı



Kötü sözler yakışmaz, kırmak yok amacımda
Bir selamla diriltsen, bitmeden şu dermanım
Sözü kesip atamam yerin var yamacımda
Affetmem sanma sakın sensin benim ummanım
Bin kapıyı açsam da unuttu dost yâdımı
Yılana mı sarılsam kalp dosta susadımı



Peşin hüküm veremem iz' an aşına bandım
Sıdk közünü harladım dost döner belki diye
Çektirdiği ezâ' nın miadı doldu sandım
Bir nazar hayaliyle bin gül verdim hediye
Tebessümü çok gördü anlamaz maksadımı
Yılana mı sarılsam kalp dosta susadımı



Ocağımda hak pişer, geçemiyor gönülden
Ruhum muhabbet kaplı, tevekkülde bu günden
Sevgisi küçük olan yıkılırdı bu zülden
Biraz kırgın olsam da şikâyet etmem dünden
İnfaz kararı için kullanmış masadımı
Yılana mı sarılsam kalp dosta susadımı



Kül gibi vefasını, çoktan yele savurdu
Biraz zaman verseydi, nedendi bu acele?
Kalbim ona yetmedi benliğimi kavurdu
Sözünü çok da çabuk teslim etti ecele
Oysa sevgi barıştır dünyayı kapsadımı
Yılana mı sarılsam kalp dosta susadımı



MAJ