Bitirilemeyen Sevda
Hani bir yalanla yola çıkmıştı sevdamız,
Bir heves sanmıştık, görememiştik,
Ne çok seveceğimizi, bilememiştik.
Bilememiştik,
Ne acılar çekeceğimizi,
Sevip sevilirken,
Sorumluluklarımızdan kaçamayacağımızı.
Kurtar kendini, yolunu aç, daha yaşayacakların var demiştim,
Gençtin.
'Hangi yolu açayım sensiz be sevgilim,
Sensiz olmak acı, o acı tarifsiz' demiştin,
Bilememiştin,
Bilememiştim,
Günlerin yükünü, bu aşkın yakacağını,
Bilememiştik.
Bir kere, bir kere daha derken,
Kaç ayrılık yaşadık senle biz,
Doğruyu aradık, sonumuz yok derken.
Beceremedik ayrılığı,
Bitiremedik sevdayı.
Coşan yürekler yaş doldu oluk oluk, kan gibi,
Saatler geçmiyor sensiz diye seslenirken,
Neden sevdim, neden diye dövünürken.
Uzun gecelerde yorgun düşerken baş yastıkta,
Sele boğulmuş gözler kupkuruyken,
Sabaha uyanınca sel gibi damlalarla boğuluyorsa.
Duyulmayan sesi özlüyorsa hep kulakların,
Kulaklarım.
Ne çok ayrılık yaşattı bize bu kader,
Ne çok.
Sonumuz yok derken,
Çekip gitmek istediğinde,
Bu yürek inanmıştı hoşçakalına,
Bir daha asla dönmeyeceğine,
Sonumuz yok dediğine.
Uzak diyarlarda, işin icabı,
Kalabalıklara anlatırken Çanakkale şehitlerini, kahramanlarını,
Gözlerindeki yaşı şehitlere sandılar,
Oysa ayrılığımıza, çaresizliğimize.
Aklında ben, sesin titrerken, zaman geçmezken,
Özlem yakarken,
Ne çok istemiştin ayrılığı,
Asla beceremezken.
Bir sen inanmamıştın gidebileceğine,
Bir sen biliyordun döneceğini, dönmem desen de.
Biliyordun arkandan kendimi bırakırdım,
Benim sana baktığım gibi bak kendine derken,
Kendini ben gibi sev diye tanrıya yalvarırdın.
Çökme, yıkılma, dertlenme,
Geleceğim der gibiydin.
Kaç ayrılık yaşadık senle biz,
Çaresizce pes edişime ağlarken ben,
Çekip gidemedin sen.
Kaç yangına pes etmedi yüreklerimiz,
Her dalga çok daha kocaman olsa da,
Beceremedik,
Ayrılığı beceremedik,
Daha çok sevdik, daha çok,
Bu sevdayı bitiremedik.
Demiştin ya hani,
'Her erkeğin yok, ama senin var,
Bunu gururla söyle aşkım'.
İşte haykırıyorum,
BENİ NE ÇOK SEVEN BİR KADINIM VAR.
Seviniyor, gurur duyuyor, mutlu oluyor,
Bu sevda sayen de tarih oldu diyorum.
07.10.2010.İstanbul
ok yaydan çıkmış bir kez..tam gaz ileri.... dönüş yok aşktan ustam pilavdan dönenin kaşığı kırılsın👍👍👍👍👍
Sayın Kopuz sayfanızda sevda başka ayrılık başka yüreğin taşıdığı kalp başka. Keyif ve feyzle okuyorum her ne kadar ayrılık sözü acıtsada..
Deminde çok güzel yine.
Saygılar
buruktu...içtendi ve iyi bir öyküydü aşka dair...kutluyorum...
Yaşar Kopuz şiir yazarda Cemre Kapu okumaz mı hiç??
Ne diyebilirim ki erişemediğim bu seviyeye yorum yazmak acaba aıp olur mu üstada?? Bilmiuorum lakin ben acayip çok beğendiğimi belirtmeden geçmek istemiyorum...
Sagılar üstat!...
Hoşçakalın diyarınızda; hoşçabakın zatınıza...