Biz Yarım Kalan Hikayeyiz

Ruhumda bir sancı var
Akşam çöktü gözlerime ondan mı?
Damarlarımda yürüyen hasret taneleri
Kum tanelerinden fazladır
Kavurur bedenimi. . .



Akşam ne zaman gelip, şehrin kapısını çalsa
Deniz gizem giysisini giyer
Yıldızların pırıltısı denize vurduğunda
Suskunluk sürerdi dilime
Yakamozsuz sevdaları


Yüreğimin sesi
Gözlerime tırmanıp
Kendini yamacıma atar
Türlü türlü acı sesler yüzümde açılır



Yazık!
Tam tadıyorken aşkı
Kesildi ortadan
Kırıntıları avucuma sıkıştırılıp
Ayrılık şehrine doğru giden otobüse zorla bindirildim



Yazık oldu yarınlara
Kalbimin kanatları çok narinken
Kuş yavrusu gibi çırpınırken
Ölüm kurşunları sıkıldı


Yanıma koşa koşa
Geri gelsen
Deme bana sakın! !
Tüm mavi mutlulukları etrafımıza zincirleyelim,
Kaldığımız aşk yollunda devam edelim



Eline aşka dair çürük umutları veririm
Ve
Kulağına; biz yarım kalan hikâyeyiz diye fısıldarım


Çünkü
Aşka olan düşlerim;
Kansız
Cansız oldu. . .