Bizi İstiyorum / Mütemadiyen

Biz sürüydük
Sonsuz atılmış bir mührün peşinde
Bizi biz yapan çobanımız olmadı
Yoktu kavalımız
Bilmezdik akrep mi yatar Ağustos'un kucağında
Adı geçen böceği bile biz yeni öğrendik
Galiba ?'karınca kararınca'' bize söylenmiş bir sözdü.


Bizim sırma saçlarımızı güneş örmedi
Bölük bölük
Zamanın tozunda ne at olduk ne tay, koşamadık
Yani dalya bile oynamadık
Çatladı
Sokağın tenhalığı
Bütün evler gibi dört duvar
ama
Şikayetsiz biz mışıl mışıl sarılırdık
Ağam bize simit yapardı, susamlı dünya
Hayrattı çeşmemiz öğün su içirse de
Hani köfte yedik derdik biz
Bilmezdik ki yemek yapmayı...
Yalancıktan süt sağardım ben.

Leğende kağıt yüzdürürdük havuz niyetine
Oyun zincirleri kurardık ama ne kelime
Kopmazdı ellerimiz...

Ben karakolun kızı,
Saçardı Aynur ışıltılarını
Ufkumuzdu zaten, Ufuk
Ağamın biri Can
Diğeri pir olurdu Ali
Cümbüştü rengimiz biz güne güneş satardık


Olsada hatırlasam Ay'la birlikte koştuğumuzu
Ballı ballı anlatsam

Çatışmalar vardı bizden uzak
Bugün gibi kol geziyordu terör yine
Sırf ölüm korkusuna
Saklanırdık sokağın sızma aralıklarına
Bir kabus hayat ama gaflet bilmeyen
Handikap da bizdik, top yekün cesaret
Kendimiz çırptık yakalarımızı
Yılmadık biz.


Dedim ya, biz beş kardeşiz
Ağam
?korkmayın, derdi
Cüce olurdu hayat gözümde
Ödü patlasın hayatın, bana ne


Mandalları dizerdik
Dünyayı yıkıp sil baştan inşa ederdik
Harçsız ellerimiz
Arı imrenirdi halimize, zavallı kraliçe
En dik biz...

Harap olmadı da halimiz
Ya ne işte !

Burada yazgılara küfrün galeyanı başlıyor
Burda terörist miyim neyim
Burada eksilmenin kan revan halini
Vurasım geliyor lime lime
Ölüme,cellat yatıyor içimde
Kahrol içim...
Gelde sığ dünyanın darına
Ama Allah istedi
?ayrılın, dedi bize..


Sağımda yok Ağam
Solumda bülbül gibi bir şey ağlıyor

Biz nasıl bir sürüydük...
Otlar bitti mezar taşında
Başımda bir ağrı, bir ağrı
Ezel sarar hep zamanı
Galiba biz ,
Parçalandık
Biz
Dağıldık,
Biz
Bölündük,
Hiçe sürgünüz hepimiz...

27 Haziran 2010 416 şiiri var.
Beğenenler (20)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (28)
  • 15 yıl önce

    Ağbimi kaybettiğim günden beri gülen yüzümün ardı taş. Ruhum eskimiş kumaş gibi ancak yaşam sinsilesi bu; biri doğuyor biri veda ediyor doğumuna...Geride kalan öyle yada böyle... Yok aslında olumlu veya olumsuz cümlesi, ya da ne bileyim ölgün bir ruhu sürüklüyorum sadece Toprak bazen neminden kusuyor yine de kucaklıyor bulutu.. Öyle yaşamı kucaklıyoruz bazen hiç istemeden...Bu yüzden şiir yazıyorum ben...Gecenin karanlığın da, yıldız hiç insan suretini öper mi? Öptüğünü sayıyorum şafağa kavuşurken ve gün kavuşuyor geceye...Hayat uzun mesele...

    Teşekkür ederim Şiirkolik Ailesi... ( Paylaştığım dünyam)

  • 15 yıl önce

    Güzel şiir...Yürekten kutladım.Selam,saygı...

  • 15 yıl önce

    farklı güzel

    incilenmiş şiir

    kutlarım aslı

    sağlıkla kal

  • 15 yıl önce

    Çok güzeldi cidden.

  • 15 yıl önce

    Galiba biz , Parçalandık Biz Dağıldık, Biz Bölündük, Hiçe sürgünüz hepimiz... Güşündüğüm kadarıyla parçalanmış hayatların ruh hallerini anlattınız.Geçen zamanın içsel muhasebesi çıktı ortaya.Hesabın içinde çekilmiş acılar var.Eski hayatın huzurunu arayış var.Zamanın karşısında direnmenin de anlamsızlığı ortada.İnsan yeni şartlara uyum gösterirken elbette skiyi unutmamalı.Hızlı değişim karşısında eskiyi arasak dahi kimse bizi anlamaz.En iyisi değişime uyabildiğimiz kadar uymak,eskiyi de bellekte tutmak.Yüreğinize sağlık.Güzel bie paylaşımdı.Sevgiler.😙😙😙😙😙😙😙