Boğuyor Bu Şehir

Bu şehir boğuyor beni
Mahmur, hayatımın gözleri
Ölümcül uykuya yatar gbi
Şu ruhuma mezar sesizliği

Mezarlık gibi bu şehir
Ölüler kol gezinir
Bir canlıya hasret şu bağır
Bir güzel güne hasret bıraktı bu şehir

Bu şehir gitsin ayaklarımın altından
Yıkılsın harap olsun kahrından
Bir insan bağışlasın içinden
Giderken benide alsın bu şehir

Gömülürken yıllarım yıllara
Götürürken bende ki beni
O girdap yalnızlığıma
Lanet etmiyorum varlığıma

Bu şehir boğuluyor
Parmaklarımın arasında
Kaç gece katil oldum hayalimde
Kaç gece daha öldüreceğim
İçimi kemiren bu çaresizliği

Kiminle gömeceğim, bu şehri
Beklemek/midir insanın hep kaderi
Ey' dedem sen beklersin, mezarı
Bende canlı canlı, girdiğim yatağı

Toplayacağım ölü canları
Giderken götüreceğim
Bütün ölmüş ruhları
Yıkılsın bu kentin hatıraları

Bu şehrin geceleri
Kurar idam sehbaları
Her an için bir ilmek takılı
Yeter attık çekin şu sehbayı




hüzünlü bir şiri...affola

01 Nisan 2010 613 şiiri var.
Beğenenler (5)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (12)
  • 15 yıl önce

    şehir boğuyor boğuyor be şairem daralıp bunalıp atmak geliyor insan kendin dağa taşa insanlar içinde birde yaşıyorsan yanlızlığı işte çeklimez işkence

    tebrikler şairem hüzün kokan şiirine👍

  • 15 yıl önce

    Toplayacağım ölü canları Giderken götüreceğim Bütün ölmüş ruhları Yıkılsın bu kentin hatıraları

    iyi fikir...

    sen yine de sev.

    sevgiler