Böyle mi Olacaktık

// Bir insan bu kadar eksilebilir mi //




Eyvah !!
Taşacak gözpınalarım
Ne eyvah dik omuzlarım ama uzak başım
Ağla mercan gözüm
Kahretsin
Ağla ulu orta kopsun başın
Böyle hodri meydanda kaldın bir başına
Bu kadar çoğalabilir mi insan ?

Hani benim bebelerim vardı
Hani benim begovil saksılarım
Çite sarılmış sardunyalarım
Hani soğan kokulu soframın kalabalığı
Kahkahamın gamzeleri
Çın çın eden kadeh kıran şarabım...

Tırmalasada kedim ben ağlamazdım


Hani piskopat gibi bir şeydim
Hiç bilmediğim aşka erdemli ne varsa yüklerdim
Tanrım !
Ey ...Tanrım !!
Yazdığın kaderin kölesiyim derdim
Hani...


Salamurlar yapardık turşu tadında bidon bidon
Acısına tuzuna inat ne çok parmaklarımız vardı bal damlayan
Çaydanlık yetmezdi demimize
Öp öp bitmezdi ki; iyi denen gece
Rüyamda bile hiç ağlamadım.


Kışta bizdik baharda
Bize açardı Haziran kiraz dallarını
Gölgemizde yatardık...

Günaydın
Günaydın...
Ne çok canım vardı vesselam...


Ummadığım bir zaman
Omzum başıma çok uzak çok, nasıl ağlarım