Boyun Büktü Güllerim

Boyun Büktü Güllerim

Eylülün rüzgarları, sararttı yaprakları.
Kayboldu yeşil renkler savurdu toprakları
Hüzün koydu geride, derin sel yatakları.
Yağmurların yaşından, senin haberin var mı?

Boyun büktü güllerim,tarumar oldu bahçem.
Darmadağınık oldu, sandıklardaki bohçam.
Boyalarım yok oldu,kurudu artık fırçam.
Dinmeyen gözyaşımdan, senin haberin var mı?

İlk kez buluştuğumuz, tahta köprü yıkıldı.
Gezdiğimiz yerleri, görüp, içim sıkıldı.
Konuşmayı istedim, boğazımda takıldı.
Kalbimdeki yasımdan, senin haberin var mı?

Konuşup dertleştiğim mehtabın rengi donuk.
Parlamıyor yıldızlar,kaybolmuş rengi soluk.
Gülüşüp oynamıyor,bak içimdeki çocuk.
Ağrı dolu başımdan senin haberin var mı?

Ey benim garip gönlüm,gel işin içinden çık.
Herşey Allahtan gelir ,tedbir alsak birazcık
Pek çok ocaklar söndü,ibret alsak azıcık.
Aç kalanın aşından, senin haberin var mı?



10.Eylül.2009

Dün İstanbul'daki selden etkilenerek yazdım.