Bu Ölüm Mutluluktur
Ölümler acıdır,
Sevilmez asla.
Hani senden önceki ben vardı ya,
Yokluğundaki,
Öldü şimdi.
Sevdim bu ölümü, hem de ne çok,
Ne çok.
Hiç özlemedim sensiz geçen yıllarımı,
Öyle alıştım ki sensizken yaşadığım,
O duygularımın yokluğuna,
Ölümüne.
Yüzüm gülüyor hep,
Özlemle uyanıyor gözlerim sabahlara,
Geceleriyse uyku tutmuyor,
Mutluluktandır diyor şiirlerdeki mısralar,
Diyorlar ki,
Sevince hep onu yaşarsın,
Uyuma, boşa geçmesin zaman.
Uyumak istemiyorum,
Düşlerken seni, dalıyorum,
Devam ediyor rüyamda gözlerinin gülmesi,
Kulaklarım çınlıyor sesinle,
Ah o nefesin,
Nefesin.
Sen kokuyor rüyalarım sabahlara dek.
Bir ölüm ki işte,
Beni mutlu ediyor,
Senden önceki, o yalnız, o acılı ben.
25.Mayıs.2010.İstanbul
👍tebrikler ağabey sevgiler selamlar...👍
Ölümün böylesi dostlar başına demek geldi içimden🙂
güzel bir tema yakalamış
kaneviçe gibi nakşetmişsiniz yine ,,
tebrikler muhterem abim emeğin değer görsün.👍
Muhteşem,muhteşem bir şiir daha...Ölüm ve aşk..Ölüm geçmişe,yanlız geçen zamana,mutsuzluğa ait.Ne güzel düşünmüşsüzsünüz ve mısralara dökmüşsünüz.
.Her okuduğumda daha çok tat aldım şiirinizden.🙂
Bir ölüm ki işte, Beni mutlu ediyor, Senden önceki, o yalnız, o acılı ben.
👍👍👍 ruhunuza sağlık... çok güzel bir şiir daha,saygılar benden size...
duygusuzluğun yaşadığı yıllarda
duygu arayışlarında
zaman boşa geçiyor sanılır
oysa ki
zamanı gelince
duygusuz ruhlar
mutluluğa uyanır.
özlemle
daha bir sevgiyle
tebrikler dost.