Bu Şehrin Yalnızı

Bitti gecenin koynunda saklanmışlığım,
Ay gitti.
Gün yükseliyor besbelli.

Bir ben olacağım gün boyu,
Bir ben.
Bir de beni takip eden gölgem.

Yine kaldırımlarda yalnız ayaklarım,
Beni nereye götürecek,
Bilmeden.
Sayacağım parke taşlarını şehrin,
Hiç üşenmeden.

Bir kahvesinde mola verip,
Çay içimi,
Dinlenirse bedenim.
Sonra dize derman gezeceğim,
O sokak senin,
Bu sokak benim.

Aklımın ince çizgisindeyim,
Dizboyu fikirlerimde,
Gelgitler yaşıyorum.
Bir tek ayaklarım özgür benden ayrı
O nereye,
Ben peşine takılıyorum.

Gece saklar beni sessizce,
Gecede saklarım hayallerimi.
Üşüyorum,
Gündüzün sıcağında,
Üşüyor hayallerim.
Sarmala, koynuna al ellerimi,
Sevgili gecelerim,
Sevgili gece şehrim.

Gece karanlık,
Ben gecede apaydınlık,
Bat ey sevgili güneş,
Gel ey sevgili ay.
Günboyu kalabalıktaki yalnızlığıma inat,
Başlasın seninle,
Ve bitmesin,
Gece boyu yaptığımız serenat.

Ben bu şehrin yalnızıyım.
Gündüzlerin mutsuzu,
Gecenin arkadaşı.

Ben geceye,
Gece bana sabır taşı.....