Bu Uğurda Yaşamak

Düştükçe saçlarına kar taneleri
Çocukluğun üşüyor
Zor mevsimlerin buzullarında,
Ademden olduğuna
Havvadan doğduğuna pişmansın,
Keskin soğuk günler
Bir rahat nefes alamazsın,
Hangi arının oğul balı sağaltır yaranı şimdi
Bir ayağın hep çukurda,
Kulaklarında gürültüsü kalabalıkların
Ne fahişe şu şehrin geceleri
Işıkları ile raks edip şıkırdıyor
Aç ve çıplak bedenin üzerinde inadına,
Dişlerinin arasında çimen
Yürüdükçe,
Dizlerin bükülüyor, ama başın dik
Türkülerinde de ?çıkmıyor yar içerden'
Gönlünde de...



Gezip, adımladıkça denizleri buğulu gözlerinle
Unutulmuşluğunda, aşkların kanıyor,
Her terkedilişinde bir kaburgan kırılıyor
Nefes alamıyorsun,
Deme dedim sevdiğini bu kadar
Gözleri sürmeliyi, kınalı kekliği,
Sonra akarsuyu, ağacı, insanı,
Sus dedim de dinletemedim,
Çaldığın kapılara kilit oldu dilin,
Hangi ananın süt kokulu memeleri emzirir seni
Geri getirir göremediğin güneşleri,
Hangi tarlayı sürmeli, çiçeği büyütmeli,
Ne etmeli de, muhabbet duymalı yağmura
Çıkarmalı ayı buluttan
Suyu kuyudan,
Meyletmeli bu sızıyı unutmaya
Başını yar dizinde uyutmaya
Bu uğurda yaşamaya...

09 Nisan 2010 40 şiiri var.
Beğenenler (20)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (13)
  • 14 yıl önce

    uğrunda yaşanacak ne varsa selam olsun şair yüreklim geçtikça zaman çocukluk üşür diyorsun ya ne kadar haklısın...

    sevgiyle kal👍👍👍

  • 14 yıl önce

    çok güzel bir şiirdi abim

    yüreğine kalemine sağlık

    👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍

  • 14 yıl önce

    'Düştükçe saçlarına kar taneleri Çocukluğun üşüyor Zor mevsimlerin buzullarında, Kendimden çok özellikler var bu şiirde diyorum daha ilk dizelerde. İşte sahipleniveriyorum şiiri. 'Benim şiirim' diyerek başlar ya bir şiir sevgisi, onun gibi. Kentin içinde boğulduğumuz günlerdeysek yükleniriz kente: 'Kulaklarında gürültüsü kalabalıkların Ne fahişe şu şehrin geceleri Işıkları ile raks edip şıkırdıyor Aç ve çıplak bedenin üzerinde inadına, Dişlerinin arasında çimen Yürüdükçe, Dizlerin bükülüyor, ama başın dik Türkülerinde de â??çıkmıyor yar içerden' Gönlünde de... '

    Sonra terler aşk terklerinin sızı çökerse şiirin çığlığı duyulur acılı, Kulakların yırtılmaz yüreğin yırtılır o çığlıktan, 'Deme dedim sevdiğini bu kadar Gözleri sürmeliyi, kınalı kekliği, Sonra akarsuyu, ağacı, insanı, Sus dedim de dinletemedim, ..'

    Şiirin doruğu söyleyişin doğallığı dizeler bunlar.. deme dedim dinletemedim.. Dinlemezdi de bu kadar acıya kulak tıkıyan yüreği yürek değldir diye söküp atmalı.. Ama yürekinsanca bir yürek..Biliyor sorumluluğunu her belaya rağmen. Çıkarmalı ayı buluttan Suyu kuyudan, Meyletmeli bu sızıyı unutmaya Başını yar dizinde uyutmaya Bu uğurda yaşamaya...

    Kutluyorum.