Bulamadım Şu Dünyada Kendimi

Ne olduğumu kabullenemedim hiç,
Ne olacağıma da veremedim bir karar..

Boşluktayım her zaman
Ve kadehlerle hoşluktayım.
Ruhum şairliğe soyunurken,
Ben bedenimle uğraştayım..

Geçen günler çare değil ki,
Mutlu olmaya...
Biten ömür devadır aslında,
Huzur bulmaya...

Hayat fazlasıyla durgun...

Yorgun, bitkin ve amaçsız günler...
Şükür, sabır ve inanç anlamsız sözler...

Yağmalanmış bir zihin zaten benim ki,
Saçma sapan sözlerim,
Kusar nefreti...
İsterim kendimden herkesi uzak,
Bana hak verirsen her lafım tuzak.

Yasak bende ele isyan,
Kemirir şu beden kendi kendini...
El ne anlar ki benden,
Ben bile anlamazken kendimi