Büyüdüm.

Hayat seni yanlis tanimisim.
Pembe sanardim seni kapkaraymissin.

Buyumeyi isterdim hep boyum uzasin goremedigim yerleri goreyim diye.
Hemde ayak uclarimda durmak zorunda kalmadan.

Buyudum artik gorebiliyorum herseyi ustelik ayaklarimin ucuna basmadan.
Sadece uzaklara bakmakti niyetim.
Buyumenin bu kadar kotu olacagini tahmin etmemistim.

Boyum uzadi ben kuculdum.
Neselerim yerini acilara birakti terk ettiler beni.

Baslangiclarin sonunda buldum hep kendimi.
Aydinligin karanliginda.

Gerceklesmiycek hayaller edindim kendime.
Ustelik sevdim.

Simdi ise gecenin en hain saatinde.
Dalip gidiyorum uzaklara boguluyorum.

Kendimi asmak geliyor icimden saclarinin teline.
Ama kiyamiyorum.

Ayak uclarimda durmayi ozluyorum.
Gormediklerimi merak etmeyi.

Seni pembe sanmayi ozluyorum hayat.