Büyüdüm Artik
Bıraktığın gibi değilim
Tıpkı senin gibi
Değiştim ben de.
Çocuk değilim mesela
Büyüdüm artık.
Kabullenmeyi öğrendim
Bilirsin!Kabullenmek işte?
İyisi yoktur ki!
Mecburiyetten hep kabullenmek.
Yetinmeyi öğrendim,
Elimdekilerle avunmayı
Ve elimin içinden çıkmamayı.
Bıraktığın gibi değilim ben.
Büyüktüm de küçüldüm mü yoksa?
Ağlamıyorum her şeye eskisi kadar
Ve o kadar da kolay kırılmıyor kalbim artık
Öyle çabuk alınmıyorum herkese şimdi
En çok alındığım sendin
Sana da alınmıyorum nihayet önceki gibi.
Hayallerim yok bildiğin gibi
Onları da kısıtladım.
Dedim ya?
Büyüdüm artık.
İnci Kıray
güzel anlatım. tebrikler. başarılar.
Yanlış anlaşılmasın diye eklemek istedim. Duygusal bir paralellik. Yüreğinize sağlık tekrardan.
Şiir yazamam! Nizami olmalı cümlelerim. Çocukça şaklabanlıklar neyime?! Büyük laflar etmeli, Büyük hayalle kurmalıyım. Seni özlemek mi?! Çocuk olma! Büyüdüm artık.
Çok hoştu teşekkür ederim. İlk defa paralellik hissediyorum bir başkasının şiiriyle kendi şiirim arasında. Hoştu gerçekten 👍
Çocuk değilim mesela Büyüdüm artık. büyüyoruz hayatın bize verdiği her ders bizi biraz daha yaşlı yapıyor çoçukduk büyüdük artık güzel şiirinize teşekkürler verdiği duygularada yüreğinize sağlık
şiir İnci gibi parıldıyor...
tebriler