Cambaz

Bazen düşünmeye fırsatım oluyor
Yine düşündüm
Herşeyden, herkesten uzaklaştığımı
Ruhumun karanlığını
Ve karşı konulamaz kaçma isteğimi
Ortada oynanan bir oyun var
Hayat bir yerlerde saklanıyor
Ve ebe hep benim
Kuralları ve yasakları çok bol bir oyun
Canımın yanma pahasına dahi
Bu oyunda hiç mızıkçılık yapmadım
Parmaklarımın üzerinde yürüdüm hep
Yada bir cambaz gibi ip üstünde
Düşmedim..
Ölüler düşsede canı yanmazki !!!!!
Aynaya bakıyorum sık sık
Yabancı birine bakar gibi
Gülmek niye özleşti ki bu fotoğrafla
Çok az kişi çözdü
O gözlerin yağmurlara engel olmak için
Kahkaha attığını
Ve o gülümsemenin gerisinde
Dibi tutmuş acıların saklandığını...

Bazen düşünmeye fırsatım oluyor
Yine düşündüm
Herşeyden, herkesten uzaklaştığımı
Ruhumun karanlığını
Karşı konulamaz kaçma isteğimi...
Ve gece yoldaşımmışcasına
Işıkları söndürüp karanlıkta oturma isteğimi..
Duyduğum bu öfke isyan mı ?
Ve isyan kelimesi yeterli mi?...

18 Kasım 2009 508 şiiri var.
Beğenenler (6)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (11)
  • 14 yıl önce

    Gülmek niye özleşti ki bu fotoğrafla Çok az kişi çözdü O gözlerin yağmurlara engel olmak için Kahkaha attığını Ve o gülümsemenin gerisinde Dibi tutmuş acıların saklandığını... nilgün yine çok güzeldi candan kutlarım esenlikler

  • 14 yıl önce

    yine çok çok güzeldi senin gibi canısı

    yüreğine kalemine sağlık

    👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍

  • 14 yıl önce

    👍bu dünyada yaşamakta bir cambazlık bir maharet hele bu ülkede.tebrikler güzeldi arkadaşım...👍

  • 14 yıl önce

    Ah... Gülüşüme, bakışıma hüzün yağmurları yağdıran... Dolup dolup taşsam da, seni anlatmaya gücüm yetmiyor bir türlü... Şairin dediği gibi, â??kelimeler kifayetsizâ?? kalıyor bu ölçüsüz ve zamansız gelen vurgunu anlatmaya... Bütün zihnimi zorlasam ve bütün bildiklerimi, gördüklerimi, duyduklarımı didik didik etsem de, içimi dolduran bu boşluğu tarif etmeyi başaramıyorum. Öyle ki; bütün bir ufkumu dolduruyor ve hareket edecek bir parçacık alan bile bırakmıyorsun bana...

    Doyumsuz ve istikrarsız bir ruh hali bıraktın bana... Hep uzak yerlerin ve uzak zamanların hayalini kuruyorum. Sürekli bir sıkıntı, bir daralma ve bir yangın içinde olan yüreğime söz geçiremiyorum. Beynim ve yüreğim, mantığım ve hissiyatım arasındaki kavgayı sükı»nete erdirecek gücü kendinde bulamıyorum. Dağılıyorum, daralıyorum ve geçmişte kendimle yaptığım kavgalara uzanıyorum.

    Öyle bir açlık ki bu; bir sevgi açlığı mı desem bunun adına, bir serseri açlığı mı? Vaktinde doyurulmadığı için büyüdükçe büyüyen ve bugün gelinen noktada artık doyurulması zorlaşan, hatta imkânsızlaşan bir açlık mı acaba? Ötelerin acısını duyarak ellerimi bırakıp giden bir muhabbete duyduğum bir açlık mı yoksa..............!

  • 14 yıl önce

    ey hayat oyunlarla dolsun peşime taklıl hıle ve cambazlığın harab düşlerime ketumluk inatkarlığın vur ardına kadar sevgi kırbaçlarımın....

    çok güzeldi nılgun...yüreğine saglık