Can İçindeymiş

beyhude dolandım boşa yoruldum
meğer aradığım can içindeymiş
ömrümü adadım hep ben aldandım
tükettiğim sevdam can içindeymiş

sevdasız gönülü kınadım hergün
yaşadım kırk sene kendime dargın
dost diye sarıldım kalbimde vurgun
kör kurşun yarası hep içimdeymiş

elveda demeye yetmiyor gücüm
yüzüm güler ama kan ağlar içim
kader bu boynuma yağlı bir sicim
celladım büyümüş kan içindeymiş

mert ile yoldaşken namerde kulum
gel artık demeye varmıyor dilim
tanrıdan gelirse hoş gelir ölüm
ihanet bilenir kin içindeymiş

can beden içinde bir nöbet tutar
kara toprak elbet bizide yutar
AHMET in sinesi canan la yatar
gönül kubbesinde gül içindeymiş

GEBZE
03/09/2008/