Cebrail'in Kışı Gibi

Hep anlatır dururlardı...
Köyün en büyük gazisi Cebrail'i
Babamın kucağında dinlerdim
Küheylan atlar koşarken dörtnala,
Cebrail atlarmış attan ata
Sakınmazmış hiç kurşundan gözünü
Dillere destanmış hep süvariliği
Ve kışta kalmış donmuş dökülmüş.
..................Ayaklarının parmakları
Yine de tutunmuş hayata
.........Emerek çarpanalı çarıklarını!

Babamın kucağındaydım atta binili
Dağlarda harmana gidiyorum diye
........Sevincim anlatılmaz tarifsizdi
...............Babam birden atı durdurdu.

Kara sakalı göbeğinde
Yaldır yaldır yanan bastonu elinde
Geniiiş omuzlarıyla ne büyük cüsse
Ne büyük harplere at sürmüş
Ve ne olumsuz kışlara direne direne
Gerinen o göğüs
Dağ gibi yüceliğiyle karşımdaydı.
Abartılı sandığım o anlatıları
Gerçekten bu nur yüzlü insana yakıştırırken
Şimdi benim göğsüm
Cebrail'i gördüm diye kabarmadaydı!

Babam büyük bir saygıyla
.....................Başını eğdi selam verdi
Cebrail oturduğu *iskemleden kalkarak
Elini sakalın üstünden döşüne koyarak
......Selamı hafif eğilerek aldı.
.....................O an öyle bir resimdi ki!
Ne tozlanmış ne kirlenmiş
.............Bu basit hayatın kafesinde.

Ondan sonra
Gördüğümü hatırlamıyorum daha
Cebrail öldü dediler
Acımasız bir kara kışta!

Komşunun damıyla bizim damın aralığı
Silme dümdüz kar
Damın üstüne çıksak
Gözükecek mezar
Halbuki iki adım öteni göremiyorsun
....................Öyle tipi öyle boran var
Benim büyüklerim, Hasan ve Gazi abiim
Karın altından tünel yaptılar
...........Damın üstüne çıktık
................Cebrail'in öldüğünü unuttuk...
Atladık dam yüksekliğinden
Tüneli bozduk...
Yaptık yeniden
Damın üstünden atladık
Bozduk yeniden.
Ah ne doyumsuz bir serüven
Bu kar banyosunun hazzını
Ne zaman bir kış olsa
.............Hep anarız yeniden
Bütün köyün erkekleri mezarlıkta
Çul çekerek tipiye, borana
O donmuş toprağı
Üç günde kazarak
Defnedebildiler Cebrail'i

Ve her yoğun kışa
Cebrail'in kışı gibi derler.
02.02.2008

*İskemle ? Çarpı şekli. Tabure.