Çek Artık Kalemini
Yasaklar, tabular ve korkular
Yüzünden
Yüreğini demir parmaklıklarla
Çevreleyen yazarlar vardı
Ayağında prangalar
Ellerinde kelepçeler
Kalem tutamazlardı
Kokuşmuş yaşam düzeneğine
Geri dönmeyen sevgiliye
Bahtsız kadere darılmışlardı
Dağa, taşa, denize ve güneşe
Artık bakamazlardı
Bembeyaz kağıtları vardı ama
Çantada taşırlardı
O çantada ümitleri hayalleri
Bir başka dünya düzenleri vardı
Anlaşılmamaktan, anlaşılmamaktan
Ve anlaşılmamaktan yakınırlardı
Öğretmeye cesaret edemediklerinden
Tüm bilgeliklerini beyinlerinde saklarlar
Paylaşamazlardı
Her düşüncesiyle alay edilmiş
Hiç bir yazısı değer görmemiş
Çoğuda doğrudan çöpe gitmiş
Artık yazamazlardı...
Ve tanrı buyurdu
Kılıç çeken, kılıçla ölür
Çek artık kalemini..
yorumunuzu kutlarım halil bey..ne güzel tamamlamışsınız.. ölmeye hazır kalemler oldukça bu ülke bir adım değil tahmin edilemiyecek adımları atar..
Söz var dilim söylemez,anlatıp yazılacak çok şey var kalemimin mürekkebi yetmez....biz bu kafaya sahip olduktan sonra bu ülke olduğu yerden bir adım ileri gitmez...anlatmak isteyipte anlatamadıklarını tamamlamak namına kabul buyur..tbr...👍👍👍😙
Zaten kılıcınızı/kaleminizi çekerek başlamamış mıydınız şiire?
Hangi şairi/şiiri savaş nedeni saydınız da savaşmak için buyruk aldınız şair?
Zafer dilerim.
kalem kılıçtan keskındır söylemıne en güzel cevaptı nılgun..sevgıler yüreğin susmasın