Cemiyet Tanımaz Seni İhtiyar

//Yaşam güzeldir;
ölüm huzur doludur, zor olan birinden ötekine geçmek //

(ısaac Asimov)
--------------------------------------------------------------------------------


Dar geldi sokaklar evlere de sığamadın
Gel de bunama
Hadi gel sarılma eskimiş eşyalarının zerresine
Secde eyleme gel buruşmuş bir fotoğrafa
Pus inmiş gözlerine
Gözünün ezası dolar çehrenin hendeklerine
Belinde kambur gençliğin
Sus-pus titreyen sesin
Ne vakit terketti? Nefesi süt Beyaz çocukluk eserin
Ne vakit inziva
Anason kokulu düşler gibisin yaşlılık



Gül
Güller de soluyor aynası sensin
Yadında
Acı gülümseme
hesap sormuyor Ölüme beş kala ömür
Kurumuş bir ağacın dalı dayanağın zul
kırklar sofrası duavarların ayaz kırk derece ateşin
Ne çare el sallıyor akıbetin
Nabzında suladığın nefeslerin
Vay baykuş ocağına!
can candan edensin yaşlılık



Hayal ve düş bu dünya
Bak!
Esamesi yitik kamçılamayan bergûzar
Sitemin gayrısı oğulu kızı nasıl da yorar
Heyhat öğretici yanın
Ki
İlmek ilmek halattan doku ikinci yaşamın
Şarapta yaşlanır
Demin düğüm düğüm hicap ihtiyar
Melekler sofrası limanın Okyanus'ta kaybolmuş sandal gibisin
cemiyet görmez seni yaşlılık