Cemrem

Güz olur sancılarım
Sensiz terenümlerimde
Kesik çalar tüm vuslat türkülerim
Şiir inadına tükenir tüm kalem mürekkeplerim
Naçiz bedende hoyrat el uçurulur
Parçalar envai ipek şiltelerde

Sararan benizler
Boğaza düğümlenir ısırımlık silsilelikler
Buğuzkar tavırlardır
İnkar kilitlerinde
Mayhoş efgan dirayetinde
Var oluşlara biçim verir
Duaya kalkan eller

Hoyrat akşam serinliğimsin
Ferahkar cam buğularımda
El değmemiş sincan kokularında
Öbeklenir ta yüreğimin en derinliklerinde
Haykırışların bini bin para
Lütufkar bakir cennet köşelerinde

Feragat ettim bilesin her şeyimden
Senden vazgeçmişliğimi koymayasın hesaba
Sen bende mahpusun cemalin bende saklı
Vazgeçemem vursalar kör kurşunla
Vaz geçerim benliğimden

Eril duygularımdan vaz geçtim sana dair
Safi aşksın yüreğimde
Kirletilmemiş cemrem bahara muştulu
Güzide çınarımsın
Toprağıma müstahsil