Cidde Hatıratı

Tutsağım,
Hudutların sarıyor beni.

Korkuyorum,
Gök gürültün,
Kulaklarımı kapatıyorum,
Ürkek kuş sol yanım,
Semalarını ağlatıyorum,
Acımı paylaşıyor taş kaldırımların.

Terliyorum,
İkindi kehribarını üzerime boca ediyorsun,
Palmiyelerinden süzülen meltemlerin okşuyor,
Geniş caddelerinde kayboluyorum,
Galiba sana alışıyorum.

Rahatlıyorum,
Çatısız villalarının damından sana bakıyorum,
Heybetlisin.
Hanelerin sütbeyaz,
Mütevazısın.

Engelleri kaldırıyorum aramızdan,
Öğle sıcağında kızıl denizinden yüzüme su çalıyorum,
Tuzun gözlerimi yakıyor,
Ardından gönlümü ferahlatıyor.

Kendimi sana bırakıyorum,
Akşamüzeri nargileni körüklüyorum,
Ciğerlerimden boşalan dumanı üzerine salıyorum,
Acı kahven, dimağımda bir eski dost hatırı bırakıyor sanki,
Bağlanıyoruz birbirimize yavaştan, kopmaz halatlarla,
Yanık hurman, damaklarımı mest ediyor,
Bir çocukluk hayalimi vücuda getiriyor hazzı.

Beni hissediyorsun biliyorum,
Bir gece turuncu ışıklarının altında kaybediyorum kendimi,
Safariden kaçan bir ceylan gibi soluk soluğa kalıyorum,
Kalp atışlarım seksenlik bir ihtiyarınki kadar hassas,
Yoruyorsun beni, boşuna değil,
Debbağ misali sevdiğini yerden yere vuruyorsun.

Senden gidiyorum,
Uzun bir gecede,
Yalnız kalmayacaksın biliyorum,
Yine geniş caddelerini arşınlayacak Arap çocukları,
Yine turuncu ışıkların gerçekten değerini bilenleri aydınlatacak,
Yine içimde kasırgalar çıkaran, o sakin meltemin kucaklayacak varlığı,
Yine nargilen tütecek sütbeyazı hanelerin palmiyeli bahçelerinden,
Yine hatır sayacak acı kahveni içip, yanık hurmandan yiyen.


Sen aşk dolu bir kalpsin,
Ben sende bir yara,
Ne kadar layık olmasam da,
Hey gidi Cidde! Sende görüyor musun beni rüyalarında? !