Çıkmaz

Zindan gibi kapkaranlıktı gece Beynine çöreklenmiş koskoca yılan Git diyordu gidemiyordun Sarmalanmıştı tüm benliğin Kalsan kalamıyordun Yok olmaktı belki tek çözüm İki ucunu tutamadığın bir değnekti yaşam Çıkar yol aramaktı istediğin Sıkıca sarmıştı düşünceni Koparıp atmak istedin can havliyle Sımsıkı sarmıştı bırakmıyordu Bir helezondu hızla dibe battığın Çıkmalıydın bu yok oluştan Aman vermesede duygular Yok olmak istemiyordun zamansız Bir ışıktı gördüğün karanlıkta Her yokoluşun başlangıç olduğunu anlamıyordun...

şiir harika tebrik etmemek lede değildir

devamını dileirm