Çıkmaz Yolun Son Durağı

Yitik hayaller sahnesinde
İnceden de ince
Sıcak yağıyor kar
Büyülüyor ipeksi dokunuşu
Beyazın tanıklığında
Dökülüyor son perdeye
Pervasız rüzgâr
Bir anlamı yoksa kurtuluşun
Dil bülbüle
Yürek ateşe
Göz yağmura
Dönse ne çıkar

Hasretimin sağanağı
Yüreğimin sevda teli
İnciler biriktirdim müjgânıma
Bırak
Islanan ben üstünde süzülsün mazi

Sıcağın soğuğa hükmü
Kalbin bedene isyanı
Oysa suskun mavinin derinliğinde
Arınmaktı tek derdi
Yıların kamburu muydu taşıdığı ağır yük
Zor muydu dikenleri temizlemek
Aşamaz mı sarp dağları
Ulaşamaz mı ufkun kızıllığına

Cenin huzuru bulamaz makber toprağında
Hüzün yağar hazan gülü
Çıkmaz yolun son durağında

Bıraksalar
Uçardı sevda yoksulu yüreği
Küçülürdü cim karnında bir nokta kadar
Tutsak duygularını dökerdi özgürlük ülkesine
Sırılsıklam ıslanarak duygu sağanağında
Ve elleriyle boğardı sol yanını
Çıkmaz yolun son durağında



20 Eylül 2010