Çocuk Gözlerinde Kırıklık!

ben uyurken uçurtmam koparılmış mavilerimden
misketlerim aşırılmış hayallerime yuvarladığım
o değil de,
düşlerim bile çalınmış uykularımdan...
kim yapmış olabilir bunları anne
kim ne istemiş olabilir ki çocukluğumdan

kim ateşe vermiş dileklerimi
hani şu çınarın dallarına bağlamıştım ya koparıp yüreğimden
şimdi yanık kokulu ve kül rengi...
ya şu denize ne demeli anne
kim kusmuş bunca maviye, koca karanlığı
kim boyamış parktaki çimenleri
yeşilken ne güzeldiler oysa
şimdiyse güneşe özenmişler gibi sapsarı...

şimdi yeni bir uçurtma almaya kalksam
çok mu param var sanki
peki ya misketlerim...
of anne of
hem ne denize yetecek kadar mavi,
ne de çimenlere yetecek kadar yeşil boyam var benim

gökyüzü neden bu kadar siyah anne
sırtında bir çuval,
- belli ki ketenden ?
karşı komşuyu koşarken görmüştüm geçen gece
belki de yıldızları o toplamıştır farkettirmeden
peki ya o ılık rüzgar
o nerede
onu da mı kızdırmışlar iki laf ettirmeden

of anne of
ben yatayım en iyisi
ne bizim buralar eskisi gibi
ne de keyfim yerinde
ama sen,
misketlerim bulunursa
ya da ne bileyim çimenler yeşillenirse eğer
uyandır beni...

uyursam çalınan düşlerim geri gelir mi
peki ya dileklerim
dileklerim anne
yanan dileklerim gerçek olabilir mi