Çocuk ve Taciz

Şehvani bir istekle, çözer pis uçkurunu
Yüreği korku dolu, masum bir çocuk ağlar
Gözü dönmüş iblisin, kaybetmiş gururunu
Sabi, sübyan çocuktan, sözde menfaat sağlar
Gözünü kör eden şey, bir damlacık et midir?
Erkekliğin ispatı, sapkın bir vahşet midir?

Ne insanlık affeder, ne de dinlere sığar
Gözyaşları sel olur, kirli emele yağar
Çocuk bir de ergense, dünyaya utanç doğar
O körpecik yüreğin, ruhu acı dert sağar
Siyasiler konuşur, içlerine dert midir?
Erkekliğin ispatı, sapkın bir vahşet midir?

Anne, baba perişan, ağlarken yavrusuna
Bir çözüm arıyorlar, bitmeyen korkusuna
Sade bedene değil, dokunmuşlar us'una
İflah olur mu bilmem, gem vurup duygusuna
Onun çaresiz hali, onulmaz ibret midir?
Erkekliğin ispatı, sapkın bir vahşet midir?

Şimdi ceza vaktidir, vukuatın itine
Birisi dur demeli, utanmaz şehvetine
Lime lime etmeli, kan dolmalı etine
İnanıp adalete, sığındık kudretine
Boynumuzda vebali, öfkemi hiddet midir?
Erkekliğin ispatı, sapkın bir vahşet midir?

Olmaz böyle adalet, rızası vardı demiş
Kimseden utanmadan, sinsice gülümsemiş
İkinci mahkemeye, hasta diye gelmemiş
İnanmış ona hakim, ceza bile vermemiş
Bağladık dilimizi, küfür etsem sert midir?
Erkekliğin ispatı, sapkın bir vahşet midir?