Çocuklar Peydahladık Sensizlikten
.
Aynı hava yastığına baş koyduk
Ben gözlerimi kaybettim
Sen kulaklarını...
Alt üst olmuştu dünyamız
Ben kör/eldim bakışlarına
Sen s/ağır kaldın şarkılarıma
Yinede diretiyordum sevgiye
Eski günlerimizi düşleyip
Hatim ediyordum anıları
Derneklere gidelim dediğinde
Çok kızmıştım sana...
Ben senin kulakların olurdum
Sense benim gözlerim
Ne gerek vardı başkasına
Öpücüğünü hissettim yanağımda
Yanağını yanağıma yasladığında
Birde gözyaşı...
... Elveda!
İzin vermeyecektim gitmene
Tutmak istedim ellerini ama
- Göremiyordum!
Avazın çıktığınca haykırdım sana
'Gitme' dedim 'Gitmeee!' ama
-Duyamıyordun!
...
Çokça zaman geçti üstünden
Uzunca süre gelemedim üstesinden
Ya asırlar gibiydi geçen süre
Ya da bitmek bilmeyen bir gece
Gündüzü geceyi göremediğimden
Şimdi yazılar yolluyorum dergilere
Ama okuyup da dönersin diye değil
Sadece bilmeni istediğimden;
Anılarımdaki seninle çok mutluyuz
Çocuklar bile peydahladık sensizlikten
Her şiir bir çocuksa 😆 işim zor valla :D
teşekkür ederim sıcak yorumuna Tülay Abla
Sana da teşekkür ederim Zehra Kardeşim👍
😆 e gari
her şiir bir çocuksa ........
kutluyorum şiiri bütünüyle mükemmel
Şimdi yazılar yolluyorum dergilere Ama okuyup da dönersin diye değil Sadece bilmeni istediğimden;......tebrik ederim cok guzeldi....👍👧👍
Anılarımdaki seninle çok mutluyuz Çocuklar bile peydahladık sensizlikten
hayal gücü .. duygular ve iyi bir kalemm :)
bu da eşiittirr benim şairimm Hakannn :)
harikasın harika.. finale bayıldım hele ki isme .. apayrı bir tad seni okumak..
sayfana konmuş tek melek şairen :) yüreğine sağlık