Çocuklar Sevda Resitali

şiir diliyle konuşuyorsunuz
benim uçurtmamı yazdınız mı
mısralarınızla dipdiri bir rüzgâr yarattınız mı
düşlerime umutlarıma geleceğime selam veren
güzel göğe bıraktınız mı
şiir diliyle konuşuyorsunuz
hayellerini katlayıp kaldıran annemi anlattınız mı
soğan kokusuna karışan aklarını saydınız mı
gülüşlerinden acıyı kaldırdınız mı

çocuklarınıza bırakacağınız şiirlerde
savaşsız bir ritm yarattınız mı
yaşantınızda tutsaklığınızda
barış hangi tezgahlarda
ekmek kavgası bezgin yurtta
uykusu yorgun babam nerede
sigarayı bıraksa ben sarılsam
borçsuz hayat şafaklarda mı


gözleri pırıl dedemin
nasırlı ellerinden bir güvercin uzaklara gitti
şiir diliyle konuşuyorsunuz
özgürlüğümün üşüdüğünü unuttunuz mu
güzel kuşu ağaçlara çağırdınız mı
güneşin göğsünden öptürdünüz mü


şiir diliyle konuşuyorsunuz
körpeliğim kırılgan
gözlerim acemi
ellerim ürkek
dizlerimin üzerine ne çok düşerim
geçmişi temiz toprağı çamurlardan yıkadınız mı
korkmadan gizlenmeden bizimle ıslandınız mı
üstümüz başımız aşk kokusu
özümüz sözümüz sevgi seli
çocuklar ah çocuklar sevda resitali
nasıl koşa koşa nasıl sonsuz büyürüz
cezasız yasaksız bir lunapark bıraktınız mı


şiir diliyle konuşuyorsunuz
soluğunuz yaralı
şiirleriniz cesaretsiz
sizler öfkeli

isyanınız sessiz



sessizsiniz

çocukluğumun failisiniz



ağrısız şairler çabuk ölürler
yıkıntıda
yalnızlığınızla
yitip gittiniz mi

yenildiniz mi

kelimelerinizle dirildiniz mi