Çok Garip
Kıyısz kalabiliyormuş insan
Yönsüz,hedefsiz ve başıboş.
Çekiştiriyor herbir tarafından-
Hayali kuvvetler-
Koparamadikları parçalarından.
Önce,
Öfkelerimi dikiyorum karşılarına.
Gönülsüz affedişlerimde-
Sezsizdir benim şiddetlerim.
Sonra,
Kirpiler gibi çekiliyorum kabuğuma,
Çıkartıyorum dikenlerimi.
Yeter diyorum-
Bu ilk değil ki...
Yorgun sanmayın, isteksizim.
Anlasanıza!
Mücadele çok kıymetli-
Harcanmaz öyle uluorta
Uzlaşmayı denemeli.
Artık
Gülüşlerim çok sesli.
Yayılsın istiyorum-
Köşelerde oturmuş yanlızlara.
Yönsüz olmam, başıboş olmam-
Kimin umrunda.
Tutunduğum bu hayat benim.
Onu ben beslemeliyim.
Sevdamı sunup doruklardaki sevgiliye-
Her kıyısız sabahta,
Sığınma menfaatinden uzak,
Samimi bir merhaba demeliyim.
Sevdamı sunup doruklardaki sevgiliye- Her kıyısız sabahta, Sığınma menfaatinden uzak, Samimi bir merhaba demeliyim.
kalem tutan ellerinize sağlık..tbrkler..😙👍
Tutunduğum bu hayat benim. Onu ben beslemeliyim. Sevdamı sunup doruklardaki sevgiliye- Her kıyısız sabahta, Sığınma menfaatinden uzak, Samimi bir merhaba demeliyim.
Güzel bir hesaplaşma sonunda kendine verdiğin değeri ve güveni kutluyorum buradan.
Güzel bir şiir okudum .Tebrikler İpek hanım...👍😙👍😙👍
Şiirselliğin yanında ezbercilikten uzak artıları olan bir şiir tebrikler ...okunası şiirlerinizin devamı dileğimle 👍👍
insanın kıyısız kalması dostsuz ve desteksiz kalmasıdır ne yapacağını şaşırması veya başka bir deyimle suya düşen yılana sarılır misali tutunacak bir dal arayışıdır ancak bu çözümsüzlük değil çözüme giden yoldur asıl kıyısız kalıp ona ram olandır korkulacak olan tebrik ediyor başarılar diliyorum