Çok Sesli Yüreğim
kendi çıkmazlarında, yürüyor yalnızlığım
çok sesli yüreğimle, deniz kenarına koşturuyorum..
geç kalınmışlıkların, cezasını çeksin ayaklar
yürüyorum, ha ağladı ha ağlayacak
kime anlatsam, kim anlayacak
siz duyun, beni siz duyun deniz ve toprak
martılar uçmayın üzerimde
aşağıda ki ne kadar çaresiz, ne kadar korkak
denize değil, kaderedir attığım taş
bu kadar zulüm çok fazla
lütfen yavaş....
şiirlerden nefret edeceğim
sözlerini dinlemeyeceğim
ricaları bana tuzak
rüyaları bana uzak
artık şiirleri sevmeyeceğim!!!
duygusal bir kuruluktayım
yağmur yağsın istiyorum
şimdi, hemen yağmur yağsın
ıslanayım !!
tüm bilinmezliklerim ıslansın
ıslanayım da
sakinleşeyim biraz...
saatler ve vapurlar geç kalmış
yüzümde katliam gibi bir bakış
alkışlayacağım kendimi
bu kaçıncı yıkılış...
yol karardı
rengi hüzün bu gecenin
ayaklar, unutulmuş insanlara ait
ay ışığı yetmiyor görünür olmama
yağıyor yağmur
damlalar, ruhuma ruhuma
artık bu beden
nasıl zincirlerinden sıyrılacak
nasıl yanmadan yaşayacak.........
deniz ve mehtap
arkanızı dönün şimdi
kalbi kırgın, ruhu yorgun bir kadın ağlayacak....
Çok dertliyiz. Bu yük ağır. Nerdeyse bastığımız yer, Adım adım batıyor. Ayaklarımı taşımıyor yer. Kederlerin aklımın bir köşesinde İstiflemişim. Sağa sola yapılıyor hayatım Hey dostum artık at Bu yükü. Taşımak gereksiz. Hüzün kederle yürümek, Yürüdüğün asfaltı çökertiyor, Yazık. Karayolları sana cezayı kesmeden Kes şu ipleri. Hamallık buraya kadar de, İndir sırtında taşıdığın Tüm keder yükünü.
Dalga geçme dostum Onlarla yaşadığımın farkına varıyorum. Hayatta var mıyım Yok muyum. Nasıl anlar insan. İndikçe kaderin sillesi Sarsılırsın yoklarsın kendini, Değil mi?
Ama mutluluk yükünü Taşımak, İyilik, merhamet etmek Kederlenmekten iyidir Daha kolaydır bunlarla Arkadaşlık.
Evet, ama nasıl kurtulurum bu yükten. Bak; Aç göz pınarlarını, Yaş var ya Yıkar götürür tüm keder yükünü. Birde bir çay demle, Bir arkadaş al yanında Tatlı, tuzlu bir şeylerle İnan ki birşeyin kalmaz. Dene bak bu reçete sağlam Basit ama, Her zaman yarar işe İnan bak.
bolbol izmirin denizine kumuna at kendini ay ışığında çıkar içinden tüm mavilikleri çok güzeldi...
artık bu beden nasıl zincirlerinden sıyrılacak nasıl yanmadan yaşayacak.........
deniz ve mehtap arkanızı dönün şimdi kalbi kırgın, ruhu yorgun bir kadın ağlayacak....🤐
tek kelime ile mükemmel bir finaldi.
bir kucak dolusu gül bıraktım sayfana Nilgünüm.
hüzünler uzak olsn yüreğinden.
ağlamak kimi zaman ilaçtır yürekteki yaraya 🙂
duygulu bir çalışma nilgünüm😊
sevgilmlesin😊
yüreğinize sağlık harika dizelerdi.kalemin kavi olsun.sevgi ve selamalr...