Damakta Kalsın Ustam

Kapattım tüm şehrin ışıklarını
Aldım üstüme yumuşak mavi hırkamı
Çıktım binanın en üst katına, oturdum açık havada
Çektim ayı tam önüme ,orda öylece kalmasını rica ettim
Sağol olsun, beni kırmadı
Gecemin ışığı/ aydınlığı oldu

Ustam yanıma damladı

Gel ustam gel !!

Rüzgar esiyor yumuşak tenime
Enfes çayın buharı geliyor sanki yüzüme

Haydi başla Ustam !
Gece senin şiirlerini bekliyor
Yeni şiirini fısılda

Önce narin bir melodi ile başladı
Dokundu kalbime, yeni doğan bebek gibi
Temiz, masumca işledi içime
Kanımı donduracak kadar hayran bıraktı
Fısıltıyla estiği şiiriyle

Ortam ne kadar sıcak
Hep sıcaklığı güneş vermiyor ki//

Susma!
Durma !
Ustam devam şiirini fısılda
Bu yorgun beden seni seviyor

```
Şiirin bittiyse sus ustam yeniden başlama
Bırak şiirin damağımda/ kalbimde kalsın
Tadı orda kalsın

Ilk tad başkadır ustam
Şiirin sende kalsın
Tadı da bende kalsın

```
Ustam bana bir şey hatırlattın
Bir tatda gıdığımda kalmış

Alfabemi şaşırtan bir ayrılık vardı
gecen eylül ayında.
Giderken gıdığımı son kez öptü
Bir sessizlik kondurdu/ yerleştirdi gıdığıma
Çektim o acılı duyguyu içime
Susturdu beni
Ve arkasını döndü
Gitti

Her son baharda o tat yeşerir
Beni çağırır sevişmeye...