Damlalar Gözlerimde Seni Saklıyor

Gecenin neminde ıslak düşler,
Bakışlarında güneş yanıyor,
Dudaklarında bir yosma ihaneti gizler,
Öpüşlerinin cemresinde seni hatırlatıyor.

Ne sen gelmesini bildin bu aşka,
Ne sevdalar sana gelir bundan sonra,
Bırak tenini ayazında yalancı rüzgâra,
Senin yerine meltem saçlarımı okşuyor.

Deniz hasret kalmış sahile,
Sevgiler kurumaya mahkûm bu bahçede,
Çivi gibi çaktın gözlerini yokluğun gözlerine,
Buğulu bakışların düşünceleri seni arıyor.

Bir rüyaysa senli olan hayat,
Ben uyanmak istemiyorum olmayan sabahlara,
Sensizliğim gözlerime üşüşüyor,
Damlalar gözlerimde seni saklıyor.

Cevapsız kalıyor tüm sorularım,
Ne âlemdesin bilmek istiyorum bazen,
Merak eder mi acep hiç sevmeyen,
Vefasız şiirler yine seni anlatıyor.

Suskun sevişmelerime gömdüm kendimi,
Sensizliğimde yitirdiğim çocuklarım,
Varlığındaki yokluğa savuruyor çığlıklarını,
Lambalı radyomda çalan türküler seni söylüyor.

Kara gözlerimi akıttım hiç yere,
Senden başkasını görmesin diye kör ettim,
Kapandı aşkın suratına kapısı kalbimin.
Yalnızlığım bile seni sen diye yaşıyor.

Bir gece parçası düştü şimdi ak tenine,
Sen çığlık çığlığa teslimsin ihanetin kendine,
Ben sana sadık kara gözlü bir yiğidim yine,
Aşkın cenginde sensizliğim beni yaralıyor.

Arzuya bulanmış öpüşlerini özlüyorum.
Ten ayazında suskun huzurumu arıyorum.
Göğsünde kalmış izi öksüz uykumun,
Kanter içindeki uyanışlarım sensizliği buluyor.

Neden hüzün düştü şimdi gözlerime,
Bu ağladığım omuz kimin bilmiyorum.
Bu yanımda yatan kadın da kim,
Senin dışında herkes beni sahipleniyor.

Üç kuruşa satılmış sevda,
Vurgun yemişim gitmelerinden,
Kan kaybediyorum, toprağa düşüyorum.
Sensiz geçen her gün beni öldürüyor.

Seni alıp götürdükleri ışıklı şehirlerde,
Karanlığa seni çökerten cilalı sözlere,
Haykırışlarla isyan edesim geliyor,
Hayalin yine şiirlerle beni susturuyor.