Destan-i Aşklara Dair

Bir mısra kayar,
Bir dilek dillenir şiirde...
Aslı'ya , Şirin'e, Leyla'ya dair...

Her mintanda bir Aslı yanar tenimde,
Diyar diyar gezen bendim, İsfahan'da, Zengi'de
Ağıt yaktım, türkülerin yerine

Büyü tutmaz!! dualarım dilimde,
Yangına, külüne, Kerem'e dair...

Her susadığımda bir Şirin su verir eliyle,
Dağları delen bendim Amasya ellerinde,
Söylenir türkülerim, her imkansız sevgide,

Sesim yankılanır her kayada, derede...
Sabra, dağlara, Ferhat'a dair...

Her aynada bir Leyla ağlar yüzüme,
Kurudur gözyaşlarım, çöl kumları dilimde
Bendim sanki çölde kalan divane...

Kavruk dudaklarımla, bir kelime zikrimde
Rabbime, aşkıma, Mecnuna dair...

Sana sensiz bir şiir geçti içimden,
Zemheri bir gecede destan-ı aşka dair...
Her harfi bir ?ben? susar
Her nefes ?sana? dair...

-------------------------------------------------------------------------------

*Her destanda Kerem vardır Ferhat vardır Mecnun vardır... Can'lar kavuşmaya çalışırken Canan'lar ne yapmıştır anlatılmaz...Bilinmez çaresizlikle beklerken ne yaptıkları... Ama değişmeyen tek gerçek vardır her efsanenin sonunda onlar da yanmışlardır...
Bu şiir de böyle... tüm cananlara dair...