Dilhun
acı türküyüm bozkırda
kurak çölün ilhanı susturulmuş bana
bağışla yüreğim, kutsanmış acıların
poyrazıyım, yamaçsız dağların eteğinde
lacivertlere boyanmış
avucumda saklı şiirler
aklımın molekülleri düşsüz
yüreğimin t/elleri aşksızlık
hüküm yemiş yalnızlığın senfonisinde
kimliksiz bestekarım dilsizliğinin
kendimi yitirdiğim aşka gömdüm
göğsüm kangreni kırgınlıklar
ağır suskunluk büyütmüş
dilimde katledilen ezgimler
yitirdiğim duyguların yasını tutuyor
bağışla ruhum, kanayan tarihim
kabuk tutmamış coğrafi sevdanın
yıkıntısıyım rüzgârın pusulasında
Hüznî aşk makamı söylensin
küf tutmuş türkülerin avazı, sesim
hayallerin dilsizliğinde büyür
gelinlerin kınası, zümrüdü âhengi
sıvazlayacağım kalpsizliğin ellerini
tespihlenen kederin , kaderine
sağnaksız acının yüreği suskunluğum
her yanım çivili hatıra
öpse rüzgâr yüreğim
"her yanım çivili hatıra" bu dizenin hissettirdiği duygu, ruha dokunmak, okura ulaşmak. Kutlarım kaleminizi güzeldi şiir, sevgiyle.