Diz Boyu Eylül

En sevdiğim şiir Eylül
Martın tutuşan ucundan avuçlarına
Dört kere otuz mevsim geriye say
Yani demem o ki sevgili
Ne yağmuru dışarıda unutan
Ne bir yaprağın ansızın terk etmesi dalını
Ne kuşların göçü, bölük bölük
Tenhalaşması sararmış hüzünlerin
Uzakta gibi duruşun, çok yakınken
Elim, ayağım ıssız bir kedere dolaşırken
Üzüm mevsimi diyerek öptüğüm gözlerini
Anımsa; sana gelip, senden giderken...



Kaç şehir girse de aramıza
Oradayım biliyorsun baktığın...
Tuttuğun ekmek, elindeki zeytin
Konuştuğun çocuk, dokunduğun adam
Baktığın pencere, ağladığın balkon
Sustuğun rüzgâr, konuştuğun yağmur
Dinlediğin şarkı, okuduğun şiir
Yani kısacası sevgili ben senin
Eylül adlı esmer gülüşünüm...



Hani az kanatmadın, cam bir bıçakla
Sol yanımda başlayıp bütün geceyi
Aykırı bir sanrı gibi dolaşırken
Gelip birden bire kalbime
Oturuşun süheyda
Eşikte gül güncem
Duvarda mum gölgesi
Hilal ay döngülü
İçimden geçen meridyen
Kısacası sevgili
Ben Eylül' de ölmem ...








?