Dudaklarımı Isırdım Gözyaşlarımı Tutsunlar Diye..!

Koyun kuzu meleşip dağlarda yaylar,
Bense viran olan bağlarda ağlar,
Sahipsiz mezarların üzerinde,
Başı boş kalmış diz boyu otlar,
İçinde kim bilir ne eziyetler saklar..

Mezarında deve dikenleri çıkmış, mor menekşem !
Uçları mavi mavi...
Kopardım hepsini tek tek,
Eline diken batsın istemem demiştin ya,
Senin için dikenleri avuçladım,
Avuçlarımı yüzüme, sineme sürdüm,
Toprak ile karışık,
Dudaklarımı ısırdım, gözyaşlarımı tutsunlar diye..!
Yine de canım acımadı bir tanem,
Geçiyordum uğradım,
İnan buraya kadar hiçbir yerde durmadım..
Mezar taşını kimseye sormadım..
Çocuklarım araba sordular ?
Baba bu kimin mezarı diye...?
Diyecek oldum !
Eşimi karşımda buldum..!

Diyemedim sevgilim,
Benim aşkım dı,
Benim canım dı,
Benim kanım dı,
Benim sol yanım dı,
Yutkundum, durdum..

..........;
Diyemedim...
Diyemedim...
Bir dost dedim..
Bir dost...!

Hoşçakal mor menekşem.!
Dikiz aynasından bakarken..
Buğulu gözlerle sana,
Canın yandı mı diye sorduğunu,
Duyar gibi oldum bir tanem..
Affet beni mor menekşem,
Yola devam etmem gerek,
Bir yerlerde durup,
hıçkıra hıçkıra ağlamam gerek,
Seneye;
Deve dikenleri yerine,
mor menekşe dikmem gerek...



Zamansız kaybedilen Aşklara !..


..Antalya...








.