Düğümlendi Kadehim

Düğmeler gibiydi,
Kopup düşen değildi.
Çatlayan, asılı kalandı ömrüm.

Gömlek, ceket gibiydi
Sımsıkı bağlanmış,
Yıllara meydan okurdu ömrüm.

İpinden çıkıp gitmek istedi bir gün
Uzak diyarlara...
Ve düşündü, kaldı ceketimde
Düzeni bozmadı, sırası gelmedi.
Yanıldı ömrüm.

Düğümlense yudumlar, her kadehte
Emanet gibi dursa da
Boğazımda, ceketimde
Sırası gelmeden gitmedi.
ibret almayı bildi gördü ömrüm.
Zehir yerine mutluluk içti.

Ve karar verdi...
Kaldırdı kadehi dalgalara
Yaşananlara ve asılı kalanlara
Okyanusta tek kaptan olmayı
Beyaz gömleği
Düğmesi ve benliği
Koparmadı ipinden ömrüm.

//Düğme//
Su yerine şarap içebildiğin.
Kendini bulmak mıdır yoksa (!)
Savrulmak mıdır farkında olmadan.
Hoyrat dalgaların arasında
Yaşamak mıdır ömrüm.
Düzeni bozmadan yaşlanmak
Ağartmak saçları
Bir kadeh şaraptır.
Dev dalgalar arasındaki ömrüm.


İstanbul 29.07.2009