Dün Ya da Bugün

Şezlongu güneşin batışını izleyen bir ev değildi yaşlanmak istediğim muhit
ben sadece dizlerinde uslanmaktan yanaydım !

/
Kuşlukların tozpembe serüvenlerini dikiyorum saksılara
çekmecemde o pankart
...seni seviyorum diye haykırsa da
ben senin istediğin kadar susuyorum
içimde evsiz barksız bir hüzün
-ne büyük kabahat !-
ve yüzünle dokunuyorum yalnızlığıma
haksız değilim ki
özlüyorum...

/
Köşedeki koltukta uyuyor sevinçlerim
yarım kalmış bir bardak çayla kendi sesime eşlik ediyorum
-her kafadan bir ses !-
bunamış bir hal alıyorum
haksız değilim
yaşlanıyorum.

/
Zaman denen bu pervasız tanımda
seni bir hançer yarası gibi taşıyorum zihnimin bilinçsiz boşluklarında
hala havada bulut yok
hala figanım çok
ve hala kalbimde berbeder bir isyan
sensizlikle barışacağım yok !

/
Karanlık zorluyor
kalbimde ışığı kapanmamış o kuytu köşeyi
sen karanlıkta kalma diye
gözlerine geceyi alma diye
uyumuyorum
sen uyanmıyorsun

/
(...)


dün/ya/da bugün