Düşlerimden Vurulup Yıkıldım Sensizliğe

/Sesin sesime değdiği günden beri
Kalemsiz yazmıştım gönlüme aşk diye seni/


Bu gidiş yüreğime bıraktığın kâr mıydı?
Yoksa açtığın yaraya sürdüğün efkâr mıydı?
Yokluğun bin parçaya bölüyor içimde kederini
İç çekişlerin figanında üşüyor tebessümler
Elvedanın elleri dolaştıkça sûretimde
Aşkın kefaretini ödetiyor gözlerimin hissesine...





/Ateşe verdim tüm sözleri
Yokluğunun lehçesi soluğumu parçalıyor/


Uçları yırtık kelimeler sus çöktürmüş dilime
Ağlarsa sessizliğim ağıt olur yüreğine
Gözleri kan çanağına döndü öksüz sevdamın
Hasretinin acısı asıldıkça kirpiklerime
Nefesime bulaştıkça sen diye hıçkırıklar
K/ördüğüm mısralar düştü hecelerime..





/Dar geldi gönül sensiz bu sevdaya
Kadranı kırıldı hicranlı saatlerin/


Kâinat tutuştu sanki ellerimde
Güneşin gözlerinde ağladı gündüzlerim
Geçtiğin sokaklarda yürüdüm
Ezberledim sensiz kalan kaldırımları
Hayaline sarılıp durdukça ellerim
Üşüdü avuçlarımda kimsesizliğim ...





/Dudağımda kor alev olup yandı adın
Gittiğin yerden kanadım günlerce/


Yüreğime battıkça hasretinin dikeni
Ellerimde sızladı özlemin gecelerce
Kaç şafağı vurdum alnından
Kaç uykuyu kurban ettim bensizliğe


/Düşlerimden vuruldum
Yıkıldım yâr sensizliğe.../

09,02,2011