Düşümdeki Insan

Yarınlarımda yaşayacak,
Bir insan düşledim,
Mutluluğu hak eden.

Kanatları olmuş, uçamamış,
Umutları olmuş, yeşerememiş, solmuş,
Hayalleri yıkılmış.

Düşledim ben yine,
Dostu olmuş, üzülmüş,
Yoldaşları olmuş,
Yarı yolda kalmış.
Gözleri her şeyi görmüş,
Ama kör olmuş.

Yaşadıkları,
Işık olmuş, aydınlatmaya,
Kanat olmuş uçmaya,
Göz olmuş görmeye.
Ama ne çare,
Ömür bitmiş, tükenmiş,
Yarınlarımda yaşayamayacakmış.


Yaşar KOPUZ..14.03.2010.Sarıyer


14.03.2010.Sarıyer