Efkarımın Gökkuşağı

Efkarımın gökkuşağı
Bilmem hangi renkte açarsın
Sen de ben gibi sevdadan ırak
Yardan yana naçar mısın

Süzülürken gözümün semalarında
Son bakışların
Hiçbir işve ve edaya dönmem yüzümü
Edemediğimiz vedaların ahengi bozulmadan
Gittik ya sevda ülkesinden
Bu gururumuz mu olmalı
Ayıbımız mı diye düşünüyorum bazen
Ne olursa olsun

Bavulladım duygularımı
Sana dönemenin verdiği ezik acıyla
Hangi hanlar haneler ağırlar bu hüzün durağı gönlü şimdi

Kırıldı kader kalemi
Bozuldu yeminler
Kime anlatacağım ben ayrılığımı
Kimse sen değil ve olamaz da
Kınalı yüreğim sana
Unuttum de arama de
Ama unutma ama bırakma

Yalandan masallar fısılda
İnanmak zorundayım
Sen anlat ay yüzlüm ben inanayım

Özlenen bakışlarla gel yeniden
Bilmezsin
Her seher seni beklerim
Yorulmam gücenmem
Sessizliğinde yokluğunun
Hasret hırkasına bürünürüm
Her boş çekmeceden
Sevdanı giyer
Aşka yürürüm
Yatağımın boş yanındaki hayaline
Kondurduğum buseler
Solmadan gel
Gel ne olursun

İpek saçlarında kayan düşlerimi tutan ellerine
Kurban olduğum
Gel ne olursun
Ayazında gurbetin
Güneşin soğuk yüzüyle durma huzuruma
Ayın kalaysız yanıyla
Kör karanlıklarda bırakma

Dibe vururken hüzünlerim bir bir
Can kurtarınım ol gel
Tut ellerimden
Tut ne olursun

.........
Efkarımın gökkuşağı
Bilmem hangi renkte açarsın
Sen de ben gibi sevdadan ırak
Yardan yana naçar mısın

...........